مرد ایران زمینم:

دستان تو از دستان من زبرتر و پهن تر است

صورتت ته ریشی دارد

قلبت به وسعت دریاست

جای گریه کردن به بالکن میروی و دود میکنی

با همان دستان پهن و زبر مرا  نوازش میکنی

با همان صورت نا صاف مرا می بوسی

و من آرام میشوم

من تورا نامرد نمی خوانم

تورا با پول با ماشین و ثروتت نمی سنجم

می دانم اگر با تو با تو فقط روراست باشم

زمین و زمان را به خاطرم به هم می دوزی

دنیا را به پایم می ریزی...

میدانم...!